کمک اردوغان به جمهوری آذربایجان قابل تقدیر اما با سخنرانی و شعر خوانی بی مسما و وظایف ما ایرانی ها (بخش دوم)

کمک اردوغان به جمهوری آذربایجان قابل تقدیر اما با سخنرانی و شعر خوانی بی مسما  و وظایف ما ایرانی ها (بخش دوم)

با سلام مجدد به حضور عزیزان هموطن از همه و هر جای ایران

دوستان اگر چه در ظاهر قضیه و آنچیزی که عیان هست بنده مدرک ملل شناسی و زبان شناسی و اقوام  غیره نخوانده باشم اما برای اولین بار در تاریخ و دوره وب نویسی ام  بایدیک حرف بزرگی بزنم و این گنده حرف زدن برای این است که بنده را کمی باور بفرمایید و کمی توانسته باشم اعتماد خوانندگان محترم را جلب نمایم. دوستان بنده هم مثل شما ایران را دوست ذارم و مثل شما از  باز پس گیری اراضی جمهوری آذربایجان خوشحالم.

و امید وارم این دو ملت بعد از آن بدبختی ها و خون ریزی ها اگر همسایه خوب هم نباشند حداقل دو همسایه بی آزار برای همدیگر باشند دو ستان دو جمله هم در مورد عواطف و افکار خود بگویم اینکه هیچوقت دوست ندارم یکی به آن یکی فخر فروشی کند. دلیلی هم ندارد که اینجا صمیمی نباشیم و یعنی بنده دلیلی وجود ندارد که دروغ بگویم و ظاهر سازی کنم. زبان فارسی به زبان کردی و عربی و انگلیسی تقدمی ندارد بلکه هر زبان به صاحبان آن زبان مهم هست و در مرجله بعد متکلمین یک  زبان  اگر بتوانند به 4 زبان دیگر هم آشنایی داشته باشند چه بهتر و اعلا خواهد بود .

 این مورد زبان که بجث کردیم که البته موارد دیگری هم هستند که نباید به لحاظ افتراقات فرهنگی و تفکری، فرقی بین افراد یک کشور نباشد. حال ممکنه مثلا تفکر حقیر این باشد که  زبان ترکی از لحاظ دستوری از زبان فارسی و انگلیسی کاملتر است. و فرد دیگری بگوید که چون به زبان انگلیسی داستان نویسی زیادی شده پس زبان انگلیسی نهایت زبانهای دنیا هست این تفکر برای خود هر دو نفر ایرادی ندارد ولی اگر این دو نفر بگویند که همه باید ترکی و یا انگلیسی جرف بزنند این دیگر قابل قبول نیست و موجبات اختلاف ملت ها را فراهم می کند ما باید از زبانها  موجبات هم کاری و هم فکری بشر را و نزدیکی  ملل استفاده کنیم نه جنگ و دعوف ایجاد کنیم مثال خوبی در این میان مولوی دارد:

چار کس را داد مردى یک درم

آن یکى گفت این بانگورى دهم

آن یکى دیگر عرب بد گفت لا

من عنب خواهم نه انگور اى دغا

آن یکى ترکى بد و گفت این بنم

من نمی‌خواهم عنب خواهم ازم

آن یکى رومى بگفت این قیل را

ترک کن خواهیم استافیل را

در تنازع آن نفر جنگى شدند

که ز سر نامها غافل بدند

مشت بر هم می‌زدند از ابلهى

پر بدند از جهل و از دانش تهى

صاحب سرى عزیزى صد زبان

گر بدى آنجا بدادى صلحشان

پس بگفتى او که من زین یک درم

آرزوى جمله‌تان را می‌دهم

چونک بسپارید دل را بى دغل

این درمتان می‌کند چندین عمل

یک درمتان می‌شود چار المراد

چار دشمن می‌شود یک ز اتحاد

گفت هر یکتان دهد جنگ و فراق

گفت من آرد شما را اتفاق

تاسف و تسلیت بمناسبت در گذشت آقای حاج منصور انوری

با سلام . حدود 5 ماه بود از وب را باز نکرده بودم

مادر در شعر رخشنده ( پروین) اعتصامی